امسال بعد از تبریک سال تحویل گفتم عجب سال ترسناکی رو شروع کردیم. امسال سال پر تلاطمی خواهد بود. از وضعیت دلهره آور دلار تا تصویب مسخره‌ترین باج تاریخ پس از انقلاب (عوارض خروج از کشور)، نشون می‌ده امسال اصلا یه سال عادی نیست. امسال یه عده که بی‌خیال بودن، تحت فشار قرار می‌گیرن، یه عده که تحت فشار بودن دیگه نمی‌تونن فشار رو تحمل کنن و از جا در می‌رن. یه عده که زوال خودشون رو می‌بینن، دو دستی چنگ می‌زنن به هر چی سر راهشونه.
امسال باید مواظب باشیم. نه تنها مواظب خودمون و خانواده‌مون، نه تنها مواظب رفتارمون، بلکه باید مواظب میراث و محیط زیستمون باشیم. امسال از اون سالهاست که چوب حراج بزنن به میراث. حالا که کیسه خالی شد بیان سراغ هر چی می‌شه کند و برد. مراقب باشیم. نگذاریم جمله‌ی «خودمون هم به خودمون رحم نمی‌کنیم» بیفته تو دهنا. خوب نگاه کنیم، تشخیص بدیم چی نباید نابود بشه، مراقبش باشیم. خواه طرز رفتارمون با دیگران باشه، خواه مابع طبیعی باشه، خواه اون ساختمون سر پا که هویت ما بهش گره خورده. حواسمون باشه که چی رو نباید از دست بدیم، چون اگه از دستش بدیم، برنمی‌گرده، یه قسمت از ما رو هم با خودش می‌کنه و می‌بره.
مواظب میراث باشیم. مواظب جنگلا باشیم. مواظب آب باشیم.
